Sint Anna ter Muiden

Sint Anna ter Muiden (vroeger: 'Mude', nu ook 'St. Anna ter Muiden') is een plaats (oorspronkelijk een stad) in de gemeente Sluis in Zeeland, in het westen van Zeeuws-Vlaanderen. De plaats ligt op het meest westelijke punt van Nederland en heeft een beschermd stadsgezicht.

Geschiedenis

Mude onstond omstreeks 1200, voordat er van het grotere Sluis sprake was. Het dorp ontwikkelde zich zeer snel, het kreeg reeds stadsrechten in 1242 van de graaf van Vlaanderen. In 1252 werd het stadje lid van de Vlaamse Hanze in Londen. Het kleine stadje lag op het grondgebied van de parochie Westkapelle, waarvan het zich in 1324 definitief zou afscheiden als onafhankelijke parochie. Het voorvoegsel Sint-Anna kwam er in de 15e eeuw. In de Middeleeuwen was het een belangrijke handelsstad en een voorhaven van Brugge.

Nu is er niet meer over dan een klein, rustiek dorp, waar de tijd als het ware stil is blijven staan. Daarom werd de kern ook in haar geheel tot beschermd monument uitgeroepen, inclusief het pittoreske 17e eeuwse stadhuis, de hervormde kerk (1653) aan de voet van de massale toren uit de 14de eeuw, en het schilderachtige marktplein met Lodewijk XIV pomp.

In 1751 bestond Sint Anna ter Muiden uit vier straten, met 30 huizen waarin zo'n 80 mensen woonden.

Literatuur

• Artikel Sint Anna ter Muiden in Wikipedia
• Mr. Pieter Boddaert, Johannes Plevier en Mr. Nikolaas van der Schatte: Tegenwoordige staat van Zeeland 1751/1753, deel 1.